Toruń

województwo KUJAWSko-pomorskie

Podczas wyjazdu w Bory Tucholskie na naszej drodze znalazł się Toruń. Nie mogliśmy ominąć tego pięknego i ciekawego miasta.

Ranga turystyczna miasta wynika z jego dziedzictwa kulturowego, będącego świadectwem jego dawnej, przedrozbiorowej potęgi ekonomicznej i politycznej.

Największe znaczenie dla turystyki Torunia ma jego zabytkowy średniowieczny zespół miejski (składający się ze Starego Miasta, Nowego Miasta i zamku krzyżackiego) wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO,.

Do niedawna, co roku, miasto odwiedzało ponad 2 mln turystów. Mamy nadzieję, że miasto Kopernika dalej będzie dla Was celem wycieczek. W końcu takie pierniki tylko w Toruniu 

1. KRZYWA WIEŻA

Czy widzieliście kiedyś jakąś krzywą wieżę?:)

O tej najpopularniejszej w Pizzie we Włoszech pewnie słyszeli wszyscy;) nie wiem jednak czy wiecie, ze w Polsce krzywe wieże mamy co najmniej dwie!

Jedną z nich udało nam się zobaczyć w Ząbkowicach Śląskich w województwie dolnośląskim.

Drugą natomiast w Toruniu podczas naszej ostatniej wizyty w tym uroczym mieście:)

Krzywa wieża w Toruniu ma bardzo ciekawą legendę dotyczącą jej powstania.
W czasach średniowiecza żył sobie rycerz, który jednocześnie był w zakonie Krzyżackim. Rycerz złożył śluby czystości i miał żyć w celibacie. Los sprawił jednak, że zakonnik zakochał się. Kiedy romans zakonnika i mieszczanki wyszedł na jaw, kobieta została wygnana z miasta, a zakonnik dostał za pokute wybudować krzywą wieżę by przypominała mu o jego grzechu, co zakonnik uczynił. Do dziś turyści i mieszkańcy próbują stanąć pod wieżą dotykając jej od stóp do głów… Ten kto krócej wytrzyma tego ciężar grzechów podobno większy:)

jak podoba Wam się ta historia?;)

2. Zamek Krzyżacki

Zamek w Toruniu był najwcześniejszym zamkiem krzyżackim na ziemi chełmińskiej i został zbudowanym na planie podkowy prezentując wcześniejszą formę rozwoju zamków krzyżackich.

Budowę zaczęto w latach 50. XIII wieku, ukończono w drugiej ćwierci XIV wieku. Początkowo służył Krzyżakom jako baza wypadowa do podboju Prusów i stworzenia państwa zakonnego. Prawdopodobnie od początku była to siedziba komtura.

7 lutego 1454 roku torunianie jako członkowie Związku Pruskiego rozpoczęli nieudany szturm, a następnie oblężenie zamku. Następnego dnia komtur Albrecht Kelb poddał zamek i otworzył bramy krzyżackiej siedziby. Rada miejska natychmiast zdecydowała o jego wyburzeniu, aby uniemożliwić władzy zwierzchniej (niezależnie czy polskiej lub krzyżackiej) trzymanie w Toruniu wojsk. Wydarzenia te zapoczątkowały wojnę trzynastoletnią.

W okresie nowożytnym teren zamkowy był wykorzystywany jako bastion oraz wysypisko śmieci. Dopiero w 1966 roku ruiny zamku uporządkowano, odsłaniając zachowane do wysokości ok. 1,5 m mury parteru. Ustawiono tu także dwa metalowe miecze, nawiązujące do grunwaldzkich. Odnalezione wtedy detale architektoniczne (maswerki, zworniki) znalazły się w podziemiach zamku oraz w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu.

Z budynków zamku głównego do dzisiaj zachowała się wieża ustępowa (gdanisko) wraz z prowadzącym do niej gankiem, fosa, dolne partie murów parteru (odc. południowy) i ośmiobocznej wieży (stołp) i piwnice. Na terenie przedzamcza zachowały się budynki związane z zamkiem – dawny szpital (częściowo zburzony w końcu XIX w.) i młyn górny, a także znaczne odcinki murów przedzamcza z kilkoma bramami (w tym m.in. Młyńską i Menniczą).