Poprzednie
Następne
Korona Gór polski
Łysica 614 m n.p.m.
Góry Świętokrzyskie
W Góry Świętokrzyskie ciągnęło nas od dawna, marzyliśmy o tym by szukać tu kwiatu paproci w noc świętojańską by zbliżyć się nieco do naszych słowiańskich korzeni 
Nie wiem czy wiecie, że Góry Świętokrzyskie to najstarsze góry w Polsce, być może kiedyś były okazalsze niż Tatry, kto wie? Dziś głównie zobaczyć tu możemy gołoborza.
Najwyższym szczytem Gór Świętokrzyskich jest Łysica – 612 m. n.p.m. – jest to zarazem najniższy szczyt w Koronie Gór Polski.
Jeden ze szlaków wiedzie od miejscowości Święta Katarzyna, gdzie znajduje się parafia i klasztor pod takim samym wezwaniem.
Przez wieś przechodzi czerwony Główny Szlak Świętokrzyski im. Edmunda Massalskiego z Gołoszyc do Kuźniaków – Bartek przejechał kiedyś cały ten szlak rowerem Tym razem zdobywaliśmy jednak Łysicę na nogach.
Tym razem zdobywaliśmy jednak Łysicę na nogach.Legendy mówią, że w Świętej Katarzynie istniała kiedyś pogańska świątynia, a Łysica była miejscem gdzie czarownice urządzały sabaty…
Podobno niegdyś na szczycie Łysicy wznosił się zamek, który zamieszkiwały dwie siostry o skrajnie różnych charakterach -Agata oaza spokoju oraz szalona Jadwiga. Jadwiga poznała rycerza i postanowiła przejąć władzę na zamku, postanowiła otruć siostrę. Agata jednak tego wieczoru postanowiła udać się na przechadzkę, rozpętała się burza i zamek został roztrzaskany na tysiące kamieni. Agata zrozpaczona śmiercią siostry płakała, a jej łzy spłynęły zboczem góry do osady Święta Katarzyna i tam utworzyły źródełko, które bije do dziś…
(źródło legendy: https://pomorska.pl/na-lysicy-tam-gdzie-czarownice… )
Owo źródełko można znaleźć na szlaku tuż obok pomnika Stefana Żeromskiego. Podobno woda z niego leczy wszelkie choroby, a szczególnie pomaga na problemy ze wzrokiem.
Powyżej źródełka znajduje się drewniana kapliczka św. Franciszka. Pierwsza budowla została wybudowana w 1641 roku, natomiast obecna pochodzi z XIX wieku.
Szlak na Łysicę to około 2,5 km – przeszliśmy go w około 45 min. Nie jest najłatwiejszy jednak z pewnością bardzo urozmaicony przez ukształtowanie terenu Z pewnością dostrzeżecie to na zdjęciach
Z pewnością dostrzeżecie to na zdjęciach trasa
Święta Katarzyna - Łysica - Święta Katarzyna
Dystans
ok. 7 km
Czas przejścia
ok. 2,5 h
Łysica- Święta Katarzyna – Województwo Świętokrzyskie
Mapy & ciekawostki
Wędrując czerwonym szlakiem ze Świętej Katarzyny na Łysicę, na samym początku trasy, mijamy Źródło św. Franciszka.
Według miejscowych wierzeń wypływająca ze źródła woda leczy choroby oczu, a zwłaszcza zapalenie spojówek.
Przekazy te pochodzą z legendy o zamku wznoszącym się na szczycie Łysicy, zgodnie z którą jedna z mieszkających w nim sióstr opłakiwała drugą, a jej łzy spłynęły do podnóża góry, tworząc źródełko.
Z tego też powodu nazwano je imieniem opiekuna oczu i patrona niewidomych – św. Franciszka, któremu poświęcono także kapliczkę usytuowaną powyżej wypływu. Została ona wybudowana prawdopodobne w XIX wieku, jednak pierwszą wzniesiono w roku 1641.
Historia klasztoru w Świętej Katarzynie sięga XV wieku, znajdował się tu erem (klasztor pustelniczy) należący do zakonu benedyktynów ze Świętego Krzyża. W 1480 roku konsekrowany został gotycki kościół pod wezwaniem Świętej Katarzyny Panny i Męczenniczki, ufundowany przez biskupa krakowskiego – Jana Rzeszowskiego.
W 1534 roku kościół i klasztor zostały strawione przez pożar. Kościół został odbudowany, a w 1633 roku rozbudowany. Barnardyni mieszkali w Świętej Katarzynie do 1815 roku, a następnie przekazali klasztor bernardynkom z Drzewicy. W 1847 roku w klasztorze wybuchł kolejny pożar. Po naprawie spakolonego dachu i wieży, w 1849 roku do Świętej Katarzyny przeniesiony został drewniany ołtarz Świętej Tekli z Nowej Słupi.
Wejście przez niewielkie krużganki, zwane obchodami, prowadzi do klasztornej rozmównicy i kościoła, w którym znajduje się figura patronki – według tradycji wykonana z drewna cyprysowego i przywieziona z Algieru.
„Cóż zmusza Cię, człowieku, abyś opuścił własne schronienie w mieście, porzucił krewnych i przyjaciół i udał się w wędrówkę poprzez góry i doliny? Cóż jeśli nie przyrodzone piękno świata.”
Leonardo da Vinci
Leonardo da Vinci
