województwo OPOLSKIE
pACZKÓW
Dzisiaj chcielibyśmy zabrać Was do Paczkowa w województwie opolskim nazywanym polskim Carcassonne. To malownicze miasto, położone nad dwoma zbiornikami wodnymi tworzącymi Zalew Paczkowski, słynie ze swoich zachowanych w dużej mierze murów miejskich odwiedziliśmy podczas naszej wędrówki Głównym Szlakiem Sudeckim.
W odróżnieniu od innych średniowiecznych grodów, rozwijających się dzięki położeniu przy gościńcach czy w pobliżu siedzib feudałów, Paczków w założeniach miał chronić południowo-zachodniej granicy księstwa biskupiego. Ze względu na takie położenie miasta, prawdopodobnie już na samym początku jego istnienia zostało ono silnie ufortyfikowane.
Ze względu na swoje graniczne położenie i związki z biskupstwem wrocławskim ze zmiennym szczęściem toczyły się losy miasta i jego mieszkańców na przestrzeni wieków. Paczków wielokrotnie przechodził pod panowanie czeskie, austriackie i pruskie.
W XVI wieku Paczków stał się ważnym ośrodkiem wyrobu sukna i handlu, które stanowiły podstawę zamożności miejscowego kupiectwa. Wyroby licznych warsztatów sukienniczych z Paczkowa eksportowano aż do Styrii. Wojna trzydziestoletnia ostatecznie zakończyła okres pomyślności Paczkowa, który zostaje zrabowany i spalony przez wojska szwedzkie. W dalszych latach następuje odbudowa jednak miasto nigdy nie odzyskuje poprzedniego statusu.
Obie wojny światowe nie zostawiły w Paczkowie znaczących śladów. W wyniku działań wojennych II wojny światowej zabudowa miejska Paczkowa ucierpiała w 15%. Na miasto 20 marca 1945 r. spadły jedynie trzy bomby lotnicze, z których jedna zniszczyła cmentarny kościół pw. św. Jana.
Do lipca 1945 r. większość mieszkańców Paczkowa wróciło do swoich domów. W sierpniu 1945 r. Paczków został przekazany polskiej administracji, powołanej przez Sowietów. W wyniku postanowień jałtańsko-poczdamskich miasto zostało przyłączone do Polski. Zniszczone fragmenty miasta odbudowano. W sierpniu 1945 roku rozpoczął się proces wysiedlenia niemieckich mieszkańców Paczkowa, którego największe nasilenie przypada na maj 1946 roku. Jednocześnie na miejsce stopniowo wysiedlanych Niemców przybyli osadnicy polscy i przesiedleńcy z Kresów Wschodnich.
Dzisiaj Paczków dzięki swojemu zachowanemu od średniowiecza układowi architektonicznemu pozostaje perełką ziemi opolskiej i przyciąga turystów z całego świata. My poza murami miejskimi zwiedziliśmy również muzeum gazownictwa oraz weszliśmy na wieżę ratuszową skąd można podziwiać przepiękną panoramę okolicy.
Zapraszamy do Paczkowa
Muzeum gazownictwa
Podczas wkraczania do miasta naszą uwagę przykuł ciekawy, ceglany budynek przy ulicy Pocztowej. Okazało się, że mieści się tutaj muzeum gazownictwa.. Zapraszamy do zapoznania się z historią tego ciekawego miejsca. Naszym zdaniem największą zaletą tego miejsca są ludzi czyli pasjonaci prowadzący to miejsce, którzy bardzo ciekawie opowiadają o historii gazownictwa w Paczkowie, Polsce oraz na świecie!
Muzeum Gazownictwa mieści się w Paczkowie przy ulicy Pocztowej 6. Zostało utworzone w byłej gazowni w listopadzie 1991 roku i stanowi jedyny w Polsce obiekt, gdzie w całości zachowały się urządzenia do produkcji gazu miejskiego. Muzeum to obecnie dynamiczna i różnorodna ekspozycja, oddająca tempo zmian i szybkość technologicznego rozwoju gazownictwa. Przedmiotem ekspozycji jest stara architektura przemysłowa, zabytkowy ciąg produkcyjny oraz zbiory eksponatów związanych z gazownictwem.
Gazownia Paczkowska została wybudowana w latach 1898 – 1901. Jednak pierwszy gaz popłynął do miasta 31 grudnia 1901 roku, by na trwale dostarczać gaz od 1902 roku. Gaz produkowano wówczas głównie do oświetlenia ulic w rynku, napędu pomp wodociągowych oraz przygotowania posiłków. Na początku czynny był tylko jeden piec pięcioretortowy. W kolejnych latach sukcesywnie układano w Paczkowie żeliwną sieć gazową, a liczba odbiorców stale rosła. W latach 30. XX wieku z gazu korzystało 700 odbiorców domowych.
W czasie działań wojennych Paczków niewiele ucierpiał i już w połowie 1945 roku działała gazownia dostarczająca gaz do odbiorców. Na przełomie lat 50. i 60. zmodernizowano produkcję gazu w Paczkowie. Wybudowano nową odsiarczalnię, wykonano remont zbiornika gazu o pojemności 600 m3, wykonano również wymianę gazociągów żeliwnych oraz układanie nowych, co pozwoliło zwiększyć liczbę odbiorców z 735 w roku 1955 do 1123 w roku 1965 aż do 1450 w roku 1968.
Ostatni wózek koksu wyprodukowanego w Paczkowskiej Gazowni ugaszony został symboliczną lampką szampana 15 lipca 1977 roku. Koks ten razem z wózkiem zachowany jest do dnia dzisiejszego w muzeum. Tuż po wyłączeniu gazowni z eksploatacji przystąpiono do tworzenia muzeum. Na podstawie opracowanego projektu ekspozycje muzealne przedstawiały całą produkcję i oczyszczanie gazu, różnorodne urządzenia zużywające gaz, sprzęt gospodarstwa domowego oraz stare gazomierze.
Zbiór muzealny zawiera ponad 3 tysiące eksponatów, gazowe urządzenia gospodarstwa domowego i przemysłowego. Bogatą kolekcję poza lampami gazowymi stanowią kuchenki, piecyki grzewcze, lokówki, żelazka, a nawet lodówka gazowa. Większość eksponatów jest w pełni sprawna technicznie. Muzeum posiada największą w Europie kolekcję gazomierzy domowych (600 sztuk) zgromadzonych w jednym miejscu. Oświetlenie terenu stanowią czynne latarnie gazowe, a budynki i urządzenia wyglądają prawie jak 100 lat temu, gdy wybudowano gazownię.
Zachęcamy do odwiedzenia tego miejsca!
PACZKÓW – województwo opolskie
Mapy & ciekawostki
"Turyści nie wiedzą gdzie byli, podróżnicy nie wiedzą gdzie będą."
Paul Theroux
