Blog

Hej!

Piękna pogoda wyssała nas z domu i przywiała do Szczyrku. Postanowiliśmy zdobyć Skrzyczne (1257 m), najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego!

Swoją wspinaczkę rozpoczęliśmy w okolicach wyciągu kanapowego. Nie będzie tak łatwo, spróbujemy zaatakować wierzchołek o własnych siłach Podążamy niebieskim szlakiem, który co i rusz przecina cały kompleks stoków narciarskich, zmodernizowanych tu niedawno przez słowacką firmę. Za naszymi plecami zaczynają się piętrzyć zbocza Klimczoka (1117 m) oraz Magury (1109 m) pomiędzy którymi znajduje się schronisko pod Klimczokiem.

Po dłuższym marszu docieramy to stacji przesiadkowej skrzyczeńskiej kolejki na Hali Jaworzynie. Tutaj odpoczywamy chwilę, nawadniamy się i ruszamy dalej ku szczytowi. Co chwilę wyłania się wieża telewizyjna dzięki której widzimy jak już niedaleko W końcu jest! Osiągamy wypłaszczony teren z górną stacją kolejki, tarasem widokowym oraz schroniskiem.

Co do nazwy szczyty to wg rozpowszechnionego podania, przytoczonego w XVIII w. w „Dziejopisie Żywieckim” przez ówczesnego wójta żywieckiego, Andrzeja Komonieckiego, nazwa góry (Skrzyczne lub Skrzecznia) ma pochodzić od skrzeczenia żab, które w wielkiej ilości zamieszkiwały staw, kiedyś istniejący podobno w kotle (rzekomo polodowcowym) między Skrzycznem a Małym Skrzycznem.

Nasz głód panoram w pełni zaspokaja taras z którego rozciąga się szeroki widok na Beskid Śląski, Beskid Żywiecki z Babia Górą (1725 m), Beskid Śląsko-Morawski po czeskiej stronie granicy oraz Małą Fatrę z Wielkim Krywaniem (1709 m) na Słowacji. Tak usatysfakcjonowani mentalnie zachodzimy do schoniska by zaspokoić głód w żołądkach

Piękna pogoda i dobra widoczność skłania nas do dalszego marszu pasmem Baraniej Góry w stronę Malinowskiej Skały (1152 m). Wędrując przez Małe Skrzyczne (1211 m) napotykamy, nowo wytyczone, ścieżki zjazdowe dla rowerów górskich. Taka alternatywa na lato dla lubiących szybkość i wrażenia narciarzy Niewielkie zadrzewienie umożliwia nam podziwianie rozległych widoków na okolicę, które umilają nam drogę do Malinowskiej Skały (1152 m).

Wychodnia na Malinowskiej Skale jest co najmniej od połowy XX w. jednym z najlepiej rozpoznawalnych symboli Beskidu Śląskiego. Jej fotografie znajdują się praktycznie we wszystkich publikacjach krajoznawczych opisujących te góry, jest też przedstawiana na niezliczonych wzorach kart pocztowych. Od 1977 roku wychodnia ta jest objęta ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej. My tymczasem kierujemy się czerwonym szlakiem przez Malinów (1115 m) w stronę Przełęczy Salmopolskiej (934 m) nazywanej często Białym Krzyżem.

Nazwa Salmopol dotyczy osady, położonej poniżej przełęczy po stronie doliny Żylicy, tworzącej niegdyś osobną miejscowość, a obecnie należącą do Szczyrku. Salmopol mieli założyć ewangelicy ze Śląska Cieszyńskiego, uchodzący w te rejony przed prześladowaniami religijnymi. Zwyczajowa nazwa Biały Krzyż pochodzi od białego, drewnianego krzyża, znajdującego się tuż nad drogą na samej przełęczy. Zasadniczo odnosi się do miejsca w otoczeniu krzyża

I co teraz? Do samochodu zostały nam ponad 2h drogi asfaltem po dość niebezpiecznej, wijącej się drodze bez pobocza. Spróbujmy złapać stopa! Po 15 min naszych starań podchodzi do nas dziewczyna i sama oferuje pomoc. Zjeżdża do Szczyrku z koleżanką oraz pieskiem i chętnie zabierze Nie mija 15 min i już jesteśmy na dole. Dziękujemy z całego serca dziewczyny!